In 1948 kreeg Charles Aznavour een 16mm filmcamera van Edith Piaf. Het was zijn eerste camera die hij sindsdien altijd bij zich had. Tot 1982 schiet hij vele rollen vol. Het filmmateriaal is zijn persoonlijke dagboek.

Aznavour filmt zijn leven, een leven als een film. Hij filmt altijd en overal. Momenten en gebeurtenissen, plaatsen waar hij optreedt, zijn vrienden, liefdes en narigheid… Een paar maanden voor zijn dood, bekeek hij het materiaal met Marc di Domenico. En besloot er een film van te maken, zijn film.